Neptün.

Aşk, tat aramaktır.
          oysa sevgi, siğınak aramaktır, aşk, aç bir düşkünűn yemek yiyişidir. oysa sevgi, "yabancı bir ülkede dildaş bulmaktır"

Bu pano çok hoş. 

Akşamdı adı bahar mı gül mü güz mü ilk görüşte gülmeye başlamıştı biraz dalgın sesi titrek selam vermemiştim oysa belkide kırdım istemeyerek hızlı hızlı yürüyordu kaşını almış dudağını boyamıştı yüzü sonbahar hüznü güneşe benziyordu gülüşü birden bire geldi beklemiyordum keskin bir bıçak gibi saplandı aklıma hep böyle cana yakın mı bakar acaba? Akşamdı uzak bir deniz kenarında oturmuş efkar yakıyordum karanlık tutmuştu yolları kimbilir kimin k boynundaydı kolları gecelerdir kötümserdim sakallarımı uzatmış durup durup uzaklar

Fakat Allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım? 'Yok.' Peki albayım, ben de susarım o zaman. gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? sorarım size: nasıl? kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor.

bugün pazartesi
          senin galiba beş dersin olacak
          yine salondaki aynada taradın saçlarını
          istemediğin bir şeyi yapmış olmanın öfkesi
          yine karartmış alnını
          fakat acele etmek lazım
          geç kalırsan tramvay kaçacak
          ve bir yasak levhası gibi asacak suratını
          o suratsız müdire hanım
          
          bugün pazartesi
          dün pazardı
          belki evde kalıp balerin resimleri yaptın
          kulağında uzak bir piyano sesi
          belki neşeliydin
          belki düşüncen vardı
          belki de yağmur gibi inerken hatıralar
          herhangi bir köşe başında
          bana rastladın
          
          ben senin hayatına muhalif bir rüzgar gibi girdim

korktuğu için insan
          kaybolur kendi iç duvarları arkasında
          der ki:
          saklan çocuğum
          saklan ki rezil olma
          yalnız aşk yıkar bütün duvarları
          çıplak bırakır
          rüsvâ eder adamı. 

Benim için dünya binlerce "belki"
          ile dolu.. Dürüst bir insanim Milena. Esaretin izin verdiği kadar dürüst. Bir şeklimle herkese benzemeyen farklı bir yön var bende. Huzur içinde bir dakika bile çok görülmüştür bana. Her şeyi savaşarak kazanmak mecburiyetindeyim. Sadece geleceğimi değil geçmişimi de kendim yaratmak zorundayım.
          Dünya sağa dönüyorsa bu ritme uymak için benim sola dönmem gerekiyor. Palto giymeye üşenirken
          bu koca dünyayı sırtımda nasıl taşırım ben? lçinde bulunduğum durumu kimseye anlatamam..
          Sen de anlamazsın... Ben bile
          anlamıyorum ki, başkalarına nasl
          anlatırım!

yolun sonundasın, yerin dibindesin. sessizliğin ortasında en derindesin. bırakma elini, kendi ellerini.

yaşadıkça şiirim, sana da hayat verir.

"Beni bir gün unutacaksan, bir gün birakıp gideceksen,
          boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma
          beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızliğa alışkanlığımı
          kaybettirme boşuna"
          
          Oğuz Atay