zeynep, şimdi adını anmak istemediğim sokaklarda seni delicesine severken ve bunu gözlerimle sana sessizce haykırırken, adımların takılıp düştüğünde elimi uzatmayacağımı çok iyi bildiğine eminim.
kendine olan ağırlığınca saygın nedeniyle yüzüme tükürmeni pekâlâ istemem. yine de soyulan avuçlarına dudaklarımı dokundurmayı dilerdim. kendine saygın sevgininkini aşıyor mu, elimi tutmayacak gibisin.
kuş olup uçtum, zeynep yoluna koyuldum.