Tuğba

@03e1200 iyi bak kendine, beni hatırlamana da çok şaşırdım ayrıca, en az bir senedir buraya uğramamıştım sanırım. Hikâyende başarılar diliyorum  senin de yolun açık olsunn

@03e1200 buralar benlik değil artık (: çok değişti hayatım, yazmaktan hiç kopmadım ama tekrar burada yazar mıyım pek sanmam

Kitabıma bir şans tanı ve oku lütfen.

Merhaba!
          
          Kan Damlası ve Görevimiz Imam Hatip Lisesi'ni okur musun?
          
          =}Eğer sırları çözebileceğini iddia ediyorsan Görevimiz Imam Hatip Lisesi tam sana göre!
          
          Şimdiden Teşekkürler...

Cumhuriyet bayramımız kutlu olsun!

"Yine tepemizde dolunay,
          Yıldızlara soruyorlar,
          N'apıyor bu adamlar?
          N'apıyor bu kadınlar?"
          
          
          "Ağlıyorsun işte gitmeden önce, 
          Neden bu ayrılık, neden bu öfke?
          Bitmese de dertlerimiz,
          Yeter ki ayrılmasın ellerimiz..."
          
          "Mevsimler geçer üzerimden,
          Kara bulutlar bırakmaz peşimi,
          Duvarlar örüp saklansam da,
          Görünür yine, uzayda kafam!"
          
          Yedinci Ev' in yeni albümü tüm sevenlerine hayırlı olsun! <3 <3 <3

Kısa sürecek yeni bir hikayeye başladım. Yanımda olmak isteyen herkesten oy ve özellikle yorum bekliyorum ^^ https://www.wattpad.com/story/116644975

@DusunenMakine Açıkçası YGS çalışmaya başlamak bahanesiyle ara verdim kitaba, ama asıl neden kalemimin ve zihnimin kitlenmiş olması. Bu yüzden ne zaman dönerim, emin değilim ):

Karanlıktaydım.
          Dünya denen çölün fırtınaları karşısında güçsüz, ufacık bir kız çocuğu...
          Her hamlesinde tekrar tekrar yere düşen, umut etmeyi çoktan unutmuş bir yitik...
          Ölümle kendini bildi bileli hasretli iki dost gibi...
          Yazmakla tanışmam böyle olmadı ama yazmaya ilk bu zamanlarda sığındım.
          Ben yaşadıklarımdan korkmak yerine onlara bambaşka anlamlar yükledim.
          Bu doktorların dediği gibi bir hastalık olamazdı, ben diğerlerinden daha şanslıydım sadece, onların göremediklerini görüyor, duyamadıklarını duyuyordum.
          Ben kaçmaktansa bununla yaşamayı öğrendim.
          Ve hikayem böyle doğdu.
          Ya yaşadıklarım sadece serotonin ve dopamin eksikliğine bağlı değilse? Tek düşündüğüm şey bu.
          Ve yazıyorum tek tek bütün ihtimalleri. Bu yüzden ileride yazacağım diğer kurgular da birbirine benzeyebilir, kaynağı bir sonuçta, benim hormonsal bir bulamaca dönmüş beynim...
          Kurgu demek istemiyorum aslında yazdıklarıma. Değil de zaten, en azından bir kısmı.
          Bunu bilip de okumak bakış açınızı değiştirecektir muhakkak.
          Tüm okurlarımı çok seviyorum, onlar benim yaşam kaynağım. Ve bu son söylediğimi abartmadığımdan emin olabilirsiniz :D

@ kayipmisra_  daha çok her türlü müzik dinlerim, kaliteli olsun yeter ama özellike chopin severim :D size de iyi günler