tarumarbaharlar
Bir ölünün hatıra defteri.
tarumarbaharlar
tarumarbaharlar
"Belki de sevdiğiniz insanları düşünmektesiniz, ama daha derinlere inin... Sonunda, sevdiğinizin onlar olmadığını göreceksiniz. Siz, bu sevginin içinizde yarattığı duyguları seviyorsunuz. Siz arzuyu seviyorsunuz, arzu edilen şeyi değil."
tarumarbaharlar
sen gidersen; denizler de gider kıyılarımdan, uzak iklimlerde eser sesim. bir rüzgardan, bir rüzgara koşar, çocukluğumun şarkıları, kimseler duyamaz. sen gidersen; ellerim de gider peşinden, ırmaklarım yataklarını şaşırır. dipsiz bir uçuruma bırakırım sözlerimi, cam kırıklarında yürümüş gibi. kanarım da, asarım gözlerimi, her şafak vakti her yol ağzına, kimseler bakamaz. sen gidersen; çakarım kendimi bir çivi gibi kendime, kimseler sökemez.
tarumarbaharlar
bilmiyorsun.. tabii nereden bileceksin. sen ancak birisi öldüğünde duygusal yaklaşıyorsun. senin duygu radarına girmek için illa ölmek mi lazım behzat?"
tarumarbaharlar
ALLAH'IM; Bana öyle bir insan sevdir ki, O insanın kalbinde ilk Sen olasın. Ben o insanın kalbinde, ilk Seni bulayım.
tarumarbaharlar
-
tarumarbaharlar
Nur yüzlü adam tebessüm etti ve dedi ki: Ye rıza. Bu bal ve ekmek başka türden. Cennetten geliyor. Annem çok mutluydu , gülüyordu âdeta. Adam annemin artık yorulduğunu söyledi. Kardeşim yunusun yanına gitmek istiyormuş. Kapının ardında bir nur huzmesi vardı. O kadar parlaktı ki bakamıyordunuz. Annem kapıdan çıkıp nurun içinde kayboldu. Dönüp baktığımda o zât gitmişti. Birden uyandım. O türbedeydim. Elimde ekmek ve balı tutuyordum. Çok aç olduğumu hissettim ve hemen yemeye başladım. Sonra annemi duvar köşesinde gördüm. Derin bir uykudaydı ya da ben öyle sandım. Artık yüzünde kederden eser yoktu. Sanki rüyasında gülüyor gibiydi. Tesbihi elindeydi ve yüce Kur'an dizinde.O sabah vakti kimse yoktu orda. Elini tuttuğumda hissettim soğuk ve cansızdı.
tarumarbaharlar
Aşk ilk önce maşukta belirir. Ki âşık öteleri görsün
tarumarbaharlar
Bir devlete benzetiyorum kendimi.İşim gücüm bitmiyor. Bir türlü yerleşemiyorum yorum odamda. Her istediğim kitabı alamıyorum. Planlar içinde geçiyor ömrüm. Başlayıp tamamlayamayorum,
Bir devlete benzetiyorum kendimi,içimdeki hükümetin gidişini anlamıyorum. Yıllar ötesini düşünür düşünmez hemen mesud ve zengin oluyorum. Nedense geçmiş günler unutuluyor. Tarih kitabı gibi hatıra defterlerimi okuyorum.
tarumarbaharlar
"Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar çok inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanmak kudreti bırakmamıştı. Ona kızgın değildim. Ona kızmama, darılmama, onun aleyhinde düşünmeme imkan olmadığını hissediyordum. Ama bir kere kırılmıştım. Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı, Çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi."
tarumarbaharlar
Kuş ölür, sen uçuşu hatırla...