kederliyiz, kabul.
bahaneler üretemiyoruz yaşamak için,
ama bunu ben istemedim,
ben istemedim şakaklarımın her gece yanmasını,
ben istemedim gözlerimin uzaklara dalmasını,
ben istemedim canımın her gün
parça parça kopmasını.
gözlerim çok uzaklarda,
acım tam şuramda
ben ister miyim hiç içimde büyüsün?
ister mi bir insan içinin mezarlıktan farksız olmasını?
ağzımda toprak tadı her öksürdüğümde,
kanla karışık.