Bazen kendimi öyle büyük bir boşlukta hissediyorum ki... Hayat benimle oyun oynuyor gibi hiçbir şey olması gerektiği gibi (belkide benim istediğim gibi) olmuyor, kendi halinde devam ediyor. Ufacık bir gülümsemenin bedelini bile ödetmeden bırakmıyor. Fazla yorucu olmaya başladı. Eskiden de mi böyleydi?