⭒

onu unuttum aslinda hicbir sey hissetmiyorum ne ozluyorum ne uzuluyorum hatta anilarimizi falan bile unutmus olabilirim sanki hayatima hic girmemis gibi hafizami kaybetmis gibiyim ama iste kalan tek sey o burukluk hissi

uzun zamandan sonra ilk kutuphaneme girdim onun oldugu zamanlar okudugum ficleri gorunce bir sey hissettim

ozlemiyorum ama eskileri gorunce bir burukluk hissediyorum iste

ama sen on dakikani bile bana ayirmiyorsun

sanaldan kimse de yardim edemez zaten annem telefonumu aldiginda kimseye ulasamiyorum evde internet de yok

karmi de yardim edemez sadece sarilip aglayabiliyorum bazen anlamiyor anneme hak veriyor

zumosu siktir et artik zaten su saatten sonra bir sik anlatmayi dusunmuylrum ona yardimi bos ver bize gelmek bile istemiyor asiri belli aq gelmicekswn gelme boyle bize gelmen icin zorluyomusuz gibi oluyoe

geberiyorum karsinda amk fark etsene dursana artik bir son versene suna

boyle birisin iste her seyimi elinden alacahini bildigim icin anlatamam bile oyle toxicsin sen iki ucu boklu degnek

sorsan bile anlatamicak olmam peki

anlamayip daha cok uzerime geldiginiz icin daha cok kirilip sinirleniyorum sonra daha cok uzerime geliyosunuz ve bu boyle kisir bir donguye giriyor

neden bu kadar kirginim hepinize

tek basarili olabilecegim sey ama onda da kusursuz degilim

cok kiskaniyorum sesi guzel olanlari

neden sesim kusursuz degil

"(sessizlik)... bak gordugun gibi sessizlik en buyuk erdemdi- QLDHPWHDLQHSPQHSLQHS"

cokkomik amina gireyim