Bazı yaralar vardır ki tamda kapandı dediğimizde başlar kanamaya. "Burdayım, gitmedim." dercesine, acımasızca oluk oluk akıtır kanını. En çokta geçmişe duyulan özlemdir bu yarayı kanatan. Farketmeden aynı limanda sığınmaya çalışmaktır fırtınadan anlamayız ama aslında limanın ta kendisidir fırtına. Ondan kaçıp yine ona sığınırız. Aşk mı diyorlar buna? bir fikrım yok. Sadece biliyorum ki acıtıyor. Oysa kurtulmuştum bu sert rüzgarlardan, kaçıp kurtulmuştum. Bu tıpkı adam öldürmekten 15 yıl hapise giren bir insanın özgürlüğünü deli gibi özlemesine rağmen çıktığı gün bir cinayet işlemesi gibi. Tekrar tekrar kendini mahkum etmesi parmaklıkların ardına. Kendisini sürekli aynı adamlara tutsak eden güzel yürekli kadınlara ithafen'
Following
