BURAYI NASIL UNUTURUM burası bir sene içinde önce yuvam oldu, hayatım oldu, her şeyim oldu, ama yine bir sene içerisinde elimden kayıp giden yer oldu. Burası o kadar içim de ukde kaldı ki, anlatamam... Aslında doğruyu söylemek gerekirse eğer Wattpad kapanmasaydı çoooooooookk fazla şey farklı olurdu ve biz bu kadar yakın olmazdık. Ama kabullenemiyorum işte buraya bir hafta da alışıp, kendi evimde iki ay kaldıktan sonra tabiri caizse kapı dışarı edilmeyi. Burda saatler önce yılbasınızı kutlamış, satır satır paragraflar yazmış olmayı o kadar isterdim ki. Şuan onlara bakabilmek, tekrar okuyabilmek, Wattpade istediğim an girebilmek, o kadar çok isterdim ki... Ama ben şuan yılbaşından tam bir saat elli dakika sonra gözlerim dolu dolu bunları yazıyorum ve sanırım aylardır bunları yazmaya ihtiyacım varmış. Çok özledim. Burayı, sizi, Damla'yı, sabah uyandığımız gibi yazdığımız günaydın mesajlarını, şuan da Wattpade giremeyen sislerimi, ve daha nicelerini... Ama açık konuşacağım, içim de gereksiz bir umut var. Sanki geçen sene nasıl Wattpadi bizim elimizden aldıysa bu sene de aynı şekilde geri verecek gibi. Son bir kaç senedir her yeni yıl bana, benim şuanlar da bütün varlığım üzerine şükrettiğim, hayatımı nerdeyse köklü değistiren ve evren kadar büyük mutluluk kaynağı şeylere sebep oluyor. En basitinden geçen sene, bana başlı başına sislerimi getirdi; ailemi, Dünya ahiretlik bacılarımı, mutluluk kaynağımı, gün ışığımı, orangutanlarımı... ve dahası ve dahasını getirdi.