yuxumvracoxdanisma
İyi misin?¿
rainscloud
rainscloud
rainscloud
İkinci bölümü fırlattım baya istikrarliyim
https://www.wattpad.com/1375999136?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_published&wp_page=create_on_publish&wp_uname=rainscloud&wp_originator=d0TBZGO7PlljCQJ2hI2d02qiajpeDIQeuVpEqKmCh74suHhEv4RrFRniP2rQdeKhwlAFPxA%2BYnBnu4JAWgQzcb0rZsJcayTkgs4i%2BbUwyBtxqAoGonk%2FDWgvPgO8xwGq
rainscloud
rainscloud
Çok rastgele yeni kitap yayınladım ve dayağımı yemeden usulca salıyorum herkese iyi geceler
https://www.wattpad.com/1375727907?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_published&wp_page=create_on_publish&wp_uname=rainscloud&wp_originator=UrJJGpDgfeQfMPr0lGCplctOqxClcDMlXnLo8jT0wfFIVfhaLzKfk2CuB13uOuglAAXVXivyRlb5cuFL509Bw5RRiZqXwYdT16682RQlmkrVOxLNgoOhNndYwpqC1oON
Rumeysanur_Ates
Şu an nasılsın bilmiyorum ama umarım iyisindir, hayatındaki hiçbir sorun kendinden ve sevdiklerinden daha önde olmasın, buna izin verme. Annenin de anneler gününü kutlarımmm ❣❤
rainscloud
Benden ne istediklerini bilmiyorum. Kalbim şu an gerçekten çok kötü ve ağlamak istiyorum ama kalbimi elleri arasında sıkan biri var ve ağlamak bile gelmiyor içimden. Derdim ne bilmiyorum. Ne istiyorum bilmiyorum. Çok yorgunum. Binbir tane sorumluluk arasında boğuluyorum. Bazen gerçekten ölsem daha mı iyi olurdu diye düşünüyorum. Annemle konuşurken çok üzülüyorum, onu üzmek istemiyorum ama daha fazla kendime haksızlık etmek de istemiyorum. Yüksek duvarlar arasında sıkışıp kaldım ve gökyüzünü göremiyorum. Nereye dönsem zararlı çıkan yine benim. Bu böyle nereye kadar devam edecek, bilmiyorum. Kafayı yemek üzereyim.
rainscloud
Durduk yere kalbim çok fena atıyor anksiyetem bu ara aşırı azdı. Nefesim kesiliyo kalbimin sesini duydukça elim ayağım titriyo panikten ama somut olarak şundan da diyemiyorum. Aile evi beni mahvetti ya
rainscloud
Kalbim çok kötü çarpıyor, bu sefer birazdan fazla stres yaptım galiba
rainscloud
Düzenli yazı yazacak cesaretim henüz yok ama buraya kötü hissettikçe yazmaya karar verdim, bunu bir yakınımın tavsiyesiyle yapıyorum. Belki kısa kısa hislerimi okumak isteyen olur.
Çok korkuyorum, bu başarısızlık hissi beni bitiriyor. Az önce çok ufak bir derslerden/finallerden ve yapmam gerekenlerden konuştuk; çok değinmememize rağmen kalbim çok kötü şu an. Buna anksiyete mi bilmiyorum, ara ara panik atak krizlerine girdiğimi düşünüyorum. Bu boyuta tam bir kriz de denemez sanırım. Dediğim gibi, bilmiyorum. Sadece kötü hissediyorum. Umutsuz hissediyorum. Bölümü çok seviyorum ama bunu derken bile soru işaretleri dolanıyor kafamda. Öğrenmem gereken şeyler, yapmam gereken şeyler gün geçtikçe birikiyor ve ben evdeki sorumluluklarıma sığınıp başarısızlıktan kaçınmaya çalışıyorum. Neden bu kadar cesaretsiz ve umutsuzum bilmiyorum. İçten içe hep bir işe yaramazlık hissediyorum. Kendimi olduğum yere yeterli göremiyorum ki şu an değilim de zaten ama yeterli olmak için çabalamaktan da oldukça korkuyorum. Uçurumun kenarında hislerden oluşan, sonu göğe uzanan bir merdiveni tırmanıyor gibiyim. Hislerimin beni götürdüğü yere doğru gidiyorum.
rainscloud
Ailedeki herkesin ebeveyni olmaktan yoruldum, kendime yetememeye başladım. En büyük korkularımdan diyemem ama yine hissizleşiyorum ve o dönemi tekrar yaşamak istemiyorum. Artık beni iyileştiren ilaçlarım yok. Çevremde mükemmel insanlar var ama yalnız hissediyorum ve bunu aşamıyorum. Babamı ve annemi ama özellikle babamı hayal kırıklığına uğrayacağım diye ödüm kopuyor. Babam beni onlarca kez hayal kırıklığına uğratsa bile benim buna hakkım yok, anlatabiliyor muyum? Annem üzülür diye çok korkuyorum. Bu ara hasta ve aklım hep onda, annemi üzmelerinden nefret ediyorum. Şu an ağlayacağım sanırım ama bundan bile emin değilim çünkü çok nadir ağlıyorum. Yoruldum. Nefes almak kolaylaşsın istiyorum. Bir şeyleri daha kolay yapayım istiyorum artık. Neden hep en zorlarına ben denk geliyorum ki. Sanırım kendimi kandırıyorum, zor olsa da bunu ekstra zorlaştıran benim. kendime yaptığım kötülükler için çok kızgınım, kendimi de affedemiyorum ama en çok babamı. Sevmek sevilmek istiyorum ama bu bile bana o kadar uzak ki. Kimsenin beni gerçekten sevebileceğine inanmıyorum çünkü bu zamana kadar gerçekten sevilip ilgi görmedim, annem beni çok seviyor ama onun bile ilgisi yeterli gelmiyor. Annemin yanında bir tek kendi benliğim ortaya çıkıyor sanırım ve bu bana korkunç geliyor. Lütfen artık bütün bu kargaşa bitsin ve mutlu olayım. Eğer birileri okuyorsa diye özür dileyecektim ama vazgeçtim, böyleyim ve bunu gizlemeyi artık istemiyorum. iyi geceler
rainscloud
Olmak istediğim kişi kim bilmiyorum. Kendimi tanımakta zorlanıyorum. Sürekli bu kadar depresif olmaktan çok yoruldum. Kendimi artık iyi hissetmek istiyorum, bu bilince sahip olmak istiyorum. Elim kolum ağrıyor evden çıkana kadar, tüm gün evde olmama rağmen hemde. Neşeli olabiliyorum aniden ve buna ben bile şaşırıyorum. İyi değilim iyi hissetmiyorum, neden bunu devam ettiriyorum bilmiyorum. Kontrol artık bende değil, hislerim ve mantığım arasında düşüncelerimden oluşan bir kafesin içinde tıkılı kaldım. Kalbim beni çok korkutuyor çünkü ölmek istemiyorum. Ölümden çok korkuyorum. Gün geçtikçe kötü bir şeyler yaklaşıyor işte, kafamı toparlayıp cümle kuramıyorum. İyi ve mutlu olduğum bir hayata gözlerimi açmayı istiyorum artık.