𝓅𝓎𝓇ℴ𝓍𝒶𝓃𝓉𝒽𝒾

Καλά Χριστούγεννα ♥️

Αγαπημένοι μου,
          
          τελικά, δεν έχω να σας δώσω αυτή τη στιγμή κάποια χαρούμενη, ρομαντική, Χριστουγεννιάτικη ιστορία (ή όπως φανταζόμουν ως πρώτο πλάνο στο μυαλό μου). 
          
          ξεκίνησα να γράφω και να γράφω, να σβήνω, να κοιτάω το κενό, να ακούσω τα αγαπημένα μου τραγούδια ξανά και ξανά, προσπαθώντας να αντλήσω έμπνευση από παντού — όμως, δεν ήταν αρκετό.
          
          το μόνο που μπορώ να προσφέρω είναι δόσεις χριστουγεννιάτικης μελαγχολίας (πόση ακόμα;) και δε τη χρειάζεστε.
          
          σημείωση: όλοι είμαστε δύσκολοι άνθρωποι (σκέψου έναν εύκολο άνθρωπο- όχι εγώ πάντως). 
          πολλές φορές θεωρούμε τη μελαγχολία ως το πιο οικείο συναίσθημα από το οποίο ξεχειλίζουμε (λόγω τραυμάτων, εκεί βρίσκουμε ‘παρηγοριά’ και ξανά γυρνάμε σε αυτό ως ασφαλή ζώνη) με αποτέλεσμα να περιορίζουμε σχέσεις και να μη δίνουμε ευκαιρία (εν τέλη) στους εαυτούς μας να αγαπηθούν. 
          
          ❤️
          

Πέρασα απλά να πω ένα γεια και να σε ρωτήσω αν είσαι καλά ❤️

Αν είμαι η αγαπημένη σου συγγραφέας (φυσικά και είμαι) ποιο είναι το καλύτερο βιβλίο που έγραψα; 

apopse apofasisa na sas trollarw stous toixous sas,
          
          eiste oi eklektoi,
          
          kalh tyxh
          
          pyrojanthi

ΑΥΤΗ
          Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΑ ΟΡΙΑ
          ΔιεΓραΨΕ τΟ πΟσΤ μΟυ σΤοΝ τΟιΧο ΤηΣ
          ΚΑι ΔεΝ αΠανΤαΕι σΤα μΗνυΜαΤα

Αντε πια. Πειραγμένη πυροτζανθη

Αντε γιατί πολύ αέρα πήρες. αερικό 

Πρόσεχε τι λες γιατί το Νοσφεράτου θα σε βρει 

Δηλαδή αν ερχόμουν σου χτυπάω την κάσα ενώ κοιμάσαι θα σ’αρεσε;