Naprawdę przyjemnie patrzy się na rozwój osobisty, przełamywanie barier i wchodzenie w nowy etap, ale jeszcze przyjemniej analizuje się to w odniesieniu do samego siebie. Tak mi się wydaje, ponieważ progres zawsze roztacza ciepło w sercu. Nie mniej jednak jestem perfekcjonistką z milionem pomysłów w głowie, także nie oczekujcie ode mnie systematyczności, ponieważ to właśnie z nią mam największy problem. To ta jedna cecha, z której nie jestem i nigdy nie będę dumna, głównie ze względu na to, że równolegle łączę swoje obowiązki, marzenia i życie prywatne, a choćbym bardzo chciała, doba nie została utkana z elastycznego materiału. Osobiście postrzegam ją jako zbyt krótką sznurówkę. Ciągle jej za mało, by obwiązać wokół kostkę, gdy wskakujemy w ulubione, przetyrane trampki.
Minęło około siedmiu lat, od kiedy rozpoczęłam swoją przygodę z wattpadem, rezygnując z pisania po kątach w różnych zeszytach w trakcie lekcji. Któregoś dnia ponownie opublikuje absolutnie wszystko. Zarówno to, co śmieszne, nad wyraz typowe, jak i to, do czego przymierzałam się latami, mając w głowie zarys całej fabuły, będąc ograniczoną przez czas.
Following
