Pingwinkowa

Kim jestem, pytasz?
Chcesz coś o mnie wiedzieć? 
W porządku. Dobrze. Zaraz się dowiesz.

Jestem pingwinem.
Zgubionym pingwinem.
Jak chcesz, możesz mnie przygarnąć. Jak nie, to nie. Nie nalegam.

Jestem pingwinem.
Małym albo dużym. Zależy jak, kto patrzy.
Takim czarno-białym z malutkim, czerwonym serduszkiem na brzuszku.

Kim jest ten pingwin, pytasz? 
Napewno pingwinem.
Pingwinem muzykiem.
Tak, to jest to.

Nie dość, że muzyk to jeszcze artysta. Full serwis.

Mimo, że pingwin,  nie zjeżdżam na brzuchu do wody.
Wolę deskorolkę. Nie do wody, ale do parku.

Jestem pingwinem, który lubi sobie pośpiewać. Potańczyć? Zawsze i wszędzie. Powiedz tylko kiedy. Chcesz ze mną? Nie? To nie. Nie nalegam. 

No, tyle na początek Ci wystarczy, zgubiony Watpadowiczu.

Jak masz pytania, pisz na priv, czy czymkolwiek. Jak nie, to nie. Proste.

Jeśli mnie znasz (broń Boże) nie przyznawaj się. Nie musisz wszystkim trąbić, że to moje konto, naprawdę. Proszę, zachowaj moją anonimowość. 

P.S.: Jak już tu jesteś, to wpadnij na moje pierwsze opowiadanie pt.: Klub samotników. 

Jeżeli lubisz 5sos,Hemmingsa, pingwiny lub mnie to powinno Ci się spodobać. 

P.S.2: Możesz odrazu zostawić opinię. Będę wdzięczna.

Przeczytałeś do końca? 
Brawo. Już Cię lubię :)

Dobra koniec. A teraz leć i wracaj do codzienności.  Wpadnij czasem, miło będzie. 

Wszystkim pisarzom weny i chęci!  

Pozdrowionka 
Twój
pingwinek