Fenomen Sevgilim adlı ailemizin neredeyse 10 bin kişiye ulaşması üzerine bu yazıyı yazma gereği duydum.
Merhabalar! Ben Esra. Yani bir nevi kendi çapında bir başrol.
Size bu kitabın yazıldığı ilk günü, yazılış nedenini, her yönüyle anlatmayı her şeyden çok istiyorum. Bu nedenle bu yazıyı yazma gereği duydum.
Teyzemler ile birlikte sahile inmiştik. Can'ın Ailesi, Erva'nın Ailesi ve benim biricik ailemle birlikte. Ben ve Erva, diğer bütün zamanlarda yaptığımız gibi Emre'yi, Efe'yi -Can'ın kardeşi-, Can'ı ve ailelerimizi umursamayıp hiç bilmediğimiz bir sahilde dolaşmaya başladık. Bir anda Erva durdu ve dedi ki "Yusuf'un sesini duydum sanki." Hiç bilmediğimiz sahili, 5 kere turladık. Ben Erva'yı çekiştiriyor ve bir yandan da Yusuf'un çok sevdiğim repliği olan 'Hadi koşalım' deyip sahili turluyordum. Sonra, Erva dedi ki 'Yanlış duydum galiba.' O an evlat acısı yaşadım resmen. Mazi kalbimde yaradır xkskkzs
Her neyse, bu Erva'yla annemlerin yanına dönme kararı aldık. Erva bir anda beni soru yağmuruna tuttu. Yok senle Yusuf sevgili olsanız ve Yusuf'u başka bir kız öpse ama Yusuf onu öpmese Yusuf'a kızar mısın, yok sana çiçek alsa ne yaparsın falan. Ben de ona Umut'la ilgili bir çok soru yönelttim. Ve Erva en sonunda dedi ki 'Sizin hakkınızda kitap yazacağım.' İçim içime sığmadı. Gezmek için geldiğimiz sahilde Erva'yı asosyal maymunlar gibi telefondan kitap yazmaya zorladım.
O gün bu gündür o kitap var işte. Bu da böyle bir hikaye.
Bu kitabı yazarken ne Erva ne de ben, buralara geleceğimizi bilmiyorduk. Erva yazacaktı ve ben okuyacaktım, taşı sıksan en fazla 100 kişi okur diye düşünmüştük. Ama biz kocaman bir aile olduk, sizleri çok seviyorum/ seviyoruz.
