zamane insanını öncekilerden ayıram ve demin andığımız niteliğe yapışık bir başka durum da, çağdaş insanın gittikçe birbirine benzetilmesi, tekdüzeleştirilmesi: ortak çalışma ortamı, dahası ortak düşünme ve hissetme formları... bunca ortaklık sonrasında hiç ortalıkla hikâyenin dolaşacağı kalır mı? bunca ortaklık, insanlar arasındaki farkları ortadan kaldırdığı kadar, insanlarin birbirlerine gereksinimlerini azaltmaz mı?