nie

mam dość


ja już tu tylko patrzę


jak się bywa niewidocznym


gdzie opcje


że niby nic


dziwne wyobrażenie o byciu oddechem który ustał by wrócić za pięć lat


(emo przyśpiewka że nie wróci nigdy) 


ale ja nie jestem oddechem


jestem dusznością która wraca codziennie


(nie)dziękuję (nie)przepraszam
(nie)wiem


właśnie w taki sposób dogorywa ego pseudoartysty



a więc ciągle jakoś sobie dogorywa
może to tylko jego ostatki


lecz 


JESTEM WIĘC DUSZNOŚCIĄ KTÓRA WRACA CODZIENNIE TO MAM NIĄ BYĆ BO TRWAŁY BEZDECH JEST DO BANI