bessi

Nasıl yapıyorsun bunu? Sadece bir yol göster.
Öyle bir çıkış noktası bul ki dökülsün bütün hislerim beyaz çizgisiz kağıtlara, sadece bir kere.
Kelimelerin beni esir aldığını hissediyorum, çevremi sarmaladığını ve onlardan birer cümle kurmamı istediğini. Kelimelerden örülmüş bir duvarın içindeyim, çığlıklarım harflerim ve sessizliğimde saklı. Tek çıkış yolumun kelimeler uzayıp giden cümleler olduğunu biliyorum.
Satırlara kelimelerimi her saplayışımda sessiz bir çığlık dökülüyor kalemimden. Anın büyüsünü bozmak istemiyorum fakat sonradan fark ediyorum. Satırlar arasında boğuşup çığlık atanın ben olduğumu.
Satırlar adeta bir parmaklık gibi, atılan her mürekkep darbesinden akan kelimeler ise kurtarıcım.