Seni gözlerimle görmek istiyorum ama çok uzaksın, İncecik beline sarılmak istiyorum ama çok uzaksın,
Senin gözlerine baka baka çok güzelsin demek istiyorum ama çok uzaksın,
Senin kıyamadığım o kumral saçlarına dokunmak istiyorum ama çok uzaksın,
Seni herkese hayranlıkla anlatmak istiyorum, bu lafları duy istiyorum ama çok uzaksın,
Herkese anlatsam aşık olacaklar ama sen çirkinim deyip duruyorsun, sana; senin güzelliğini anlatmak istiyorum ama çok uzaksın,
Yazarak değil de yüzüne baka baka aşkım, bebeğim, güzelim demek istiyorum ama çok uzaksın,
Seni seviyorum demek istiyorum ama çok uzaksın,
Senin sesini duymak istiyorum ama çok uzaksın,
Seni saklamak istiyorum, ben tek göreyim istiyorum ama çok uzaksın,
"O gözlüklerin seni bir melekten daha güzel yapıyor" demek istiyorum ama çok uzaksın,
Seni boğacak kadar öpmek istiyorum ama çok uzaksın,
Seni gerçekten çok sevdiğimi anlamayanlara, inanmayanlara anlatmak istiyorum ama sen duyamayacak kadar, hissedemeyecek kadar çok uzaksın.
Ve seni öyle bir seviyorum ki her halinle, çirkinim desen bile, ama sen bunu anlamayacaksın çünkü çok uzaksın.
Sana "Minsung gibi olalım mı?" diye sormak istiyorum ama çok uzaksın,
Şimdi söylesenize bunları bir duygusuz yazabilir mi?
Aşkını, sevgisini küçük gören biri, bu kadar uzun ablatabilir mi istediklerini. Ha?
"Sevilmeyen biri nasıl sever ki?" diyenlere bunu gösterin çünkü çok güzel seviyorum, çok masum seviyorum ama bunu duyamayacak kadar uzak ve sağır olacaksın(ız).
