Düşünüyorum bazen tüm mesele sevmek ve sevilmekmi diye bazenleri Halime üzülüyorum yoksa fazlamı değer verip seviyorum. Sevmek aslında hata değil, sevmek bazen yaşatır, bazen ise ruhunu ve bedenini esir alırken canının acımasına göz yuman nefsinin esiri olur. Ne kadar acımasız değil mi?
Değer verirken kendinden ödün vermek işte tek sorun buydu,
Zamanla geçer bunlarda;
“Sevenler unutur
Sevilenler öldürülür”
Sessiz kalırsın ardından susar ve anılar gelir aklına ardından gözlerin…
Aynıydı gözlerimiz kaderlerimiz gibi
Ama bir gün gülerken kısılan gözlerim sonsuza dek kapanacaktı biliyorum
Biliyorum sevgilim ben biliyorum
Seni yaşarken ölmeyi en iyi ben biliyorum
O gece hiç uyumadım. Kafamda susmayan düşünceler, geceyle yalnız kalan ben.
Korkuyorum kendimden, yokluğunda kaybolan benliğimden.
Korkuyorum karanlıktan biliyormusun?
Her fırtınalı havalarda çarpıyordu şimşekler
Sen Gine yoktun, belki de duysaydım o sesini
Unutur unutabilirdim rüyalarımda gördüğüm seni.
Belkide Özlem’in sarardı beni
Ölümünden haberim olmazdı değil mi ?