Dünya bensiz de dünya.
Yerim de dolar,vazgeçilebilir,unutulabilirim de.
Ben yokum diye hayat bir yerde bitmez.
Herkes ama herkes bensiz hayatına devam edebilir.
Evet,dünya bensiz de dünya.
Sevilmeyebilir,aldatılabilir,yenilebilirim.
Hayat hep devam eder.
Öğrendim,öğrettiler.
İçim dışım sanki eski bir ev gibi.
Bakanım çok olsa da halimden anlayanım yok.
Güya kalbimin üstünde vefa varmış,
Çekip gidenlerden yadigâr.
Herkesle hançer gibiyim de,
Kendimle adım çıkmış sanki.
Kıpırdamadan izliyorum artık olup biteni.
"Dünya bensiz de dünyaydı,darılmadım." diyor ya şairin biri,
Tam da bu durumdayım.
Darılmıyor,daralmıyor,dayanıyorum artık..