kitap1ar

22. Bölümden bir alıntı:
          	
          	Arabanın durmasıyla bilincim yerine geldi. Gözlerimi hafifçe araladım. Rüzgarın kapımı açtığını gördüm. 
          	Kapımı açtı ve tam kafamı yakalayacakken uyanık olduğumu gördü. 
          	Yüzünde bir gülümseme oluştu. Ona bakakaldım. 
          	
          	"Uyusana sen, ben seni bırakırım" dedi yanağımı okşarken, diğer eli saçımla oynuyordu. Kafamı sersemce hayır anlamında salladım, "olmaz, annem ve babam görür" dedim, güldü.
          	
          	"Nasıl istersen" dedi eğilip kemerimi çözerken. Bende o esnada kendime gelmeye çalışıyordum, kısa bir uyku çekmiş olsam da çok güzel uyumuştum. 
          	
          	Rüzgar önümdeki çantayı aldı ve başımda dikilerek inmemi bekledi. Daha fazla beklememesi için arabadan indim ve üstümü düzelttim. 
          	
          	Rüzgara baktığımda kaşlarını çatmış bir şekilde arkama odaklandığını gördüm, bu esnada bana daha da yaklaştı. 
          	
          	Yaklaştığı için güzel kokusu burnuma dolmuştu, şu anda sırası olmasada bu beni bir nebze yumuşatmıştı. 
          	
          	Yukarı doğru, ona baktım o ise arkaya bakmaya devam ediyordu. 
          	Sesli gülme sesleri duymamla bende o yöne doğru baktım, bir erkek gurubu daha doğrusu Keko gurubu toplanmış bir yandan sigara içerken diğer yandan sesli bir şekilde kahkaha atıyorlardı. İçlerinden birisi Rüzgardan gözlerini ayırmıyordu, Rüzgarda aynı şekilde geri bakıyordu. 
          	İçimi bir ürperti sarmıştı. 
          	…
          	
          	Bunu atıp devam yazmaya gidiyorum❤️

kitap1ar

22. Bölümden bir alıntı:
          
          Arabanın durmasıyla bilincim yerine geldi. Gözlerimi hafifçe araladım. Rüzgarın kapımı açtığını gördüm. 
          Kapımı açtı ve tam kafamı yakalayacakken uyanık olduğumu gördü. 
          Yüzünde bir gülümseme oluştu. Ona bakakaldım. 
          
          "Uyusana sen, ben seni bırakırım" dedi yanağımı okşarken, diğer eli saçımla oynuyordu. Kafamı sersemce hayır anlamında salladım, "olmaz, annem ve babam görür" dedim, güldü.
          
          "Nasıl istersen" dedi eğilip kemerimi çözerken. Bende o esnada kendime gelmeye çalışıyordum, kısa bir uyku çekmiş olsam da çok güzel uyumuştum. 
          
          Rüzgar önümdeki çantayı aldı ve başımda dikilerek inmemi bekledi. Daha fazla beklememesi için arabadan indim ve üstümü düzelttim. 
          
          Rüzgara baktığımda kaşlarını çatmış bir şekilde arkama odaklandığını gördüm, bu esnada bana daha da yaklaştı. 
          
          Yaklaştığı için güzel kokusu burnuma dolmuştu, şu anda sırası olmasada bu beni bir nebze yumuşatmıştı. 
          
          Yukarı doğru, ona baktım o ise arkaya bakmaya devam ediyordu. 
          Sesli gülme sesleri duymamla bende o yöne doğru baktım, bir erkek gurubu daha doğrusu Keko gurubu toplanmış bir yandan sigara içerken diğer yandan sesli bir şekilde kahkaha atıyorlardı. İçlerinden birisi Rüzgardan gözlerini ayırmıyordu, Rüzgarda aynı şekilde geri bakıyordu. 
          İçimi bir ürperti sarmıştı. 
          …
          
          Bunu atıp devam yazmaya gidiyorum❤️

kitap1ar

Yarın ve Pazar günü YKS ye girecek olan okurlarıma  bol şanslar diliyorum❤️
          İnanıyorumki başaracaksınız, hepiniz! Bişeyler ters giderse, başaramazsanız sakın hayata küsmeyin veya pes etmeyin, sakın!
          Bu hayatın bir bitiş noktası değildir, herkes kendi zamanında yaşar bunu asla unutmayın, lütfen❤️
          Paniğe kapılmamaya çalışın, çünkü işte o zaman her şey ters gider…
          
          Ailenizi hayal kırıklığına uğratmaktan korkmayın, evet çok kötü bir durum ama eminimki aileniz sizinle gurur duyacaktır, başarsanızda, başaramasanızda!❤️
          
          Size inanıyorum, arkanızdayım, bol şanslar hepinize!!❤️❤️

kitap1ar

Selam herkese! 
          Bir açıklamayla geldim yeniden karşınıza. Biliyorsunuz bayadır bölüm atmıyorum, nedeniyse motivasyonumun olmaması. Yazmak için motivasyona ihtiyacım var ve ben onu kendimde birkaç haftadır bulamıyorum, sanki içimden uçup gitmiş gibi hissediyorum. 
          Yazmaya çalışsam yüz veya iki yüz kelime yazıp bırakıyorum. Kitabımı askıya almak istemiyorum ama kendimde yazmak için motivasyonumuda bulamıyorum. 
          Biliyorum yazmak aslında motivasyon işi değildir, hatta ve hatta disiplin ister, fakat ben profesyonel bir yazar olmadığım için bu yola kendimdeki motivasyonla beraber çıktım. Bu yazma işi bende hobi oldu ama ne yazıkki şu anda yazmak isteme hobim elimden kayıp gidiyor gibi. 
          Umarım bu durumuma karşı saygılı olup beni desteklersiniz. Belki içinizden birisi bana birkaç motivasyon taktiği verir (çok sevinirim)!
          Yeni bölümü sabırla bekleyen okurlarımdan gerçekten özür diliyorum❤️
          
          

aykiz67

@ kitap1ar  Sorun değil canım❤️ motivasyonunun olmamasi gayet doğal birsey sıkma canını ❤️
Reply

kitap1ar

20. Bölümden bir alıntı: 
          
          Bişey diyemedim, sadece zorla yutkundum. Tepki veremiyordum, bu yakınlık çok fazla geldi, ciddi anlamda çok yakındık, bu iyi bişey değildi, hiç değildi...
          
          Girdiğim transtan çıktım ve kekeleyerek "ö-önemli değil" dedim. Bu adamın yanındayken her seferinde yakınlaştığımızda kekeliyordum. Bu hoşuma gitmedi, ama onun o kadar keyif aldığından eminimki. 
          
          Düşüncelerimi okumuş gibi sırıttı ve kolunu bir anda belimden çekti ardından bir adım arkaya gitti. Kendimi boşluğa düşmüş gibi hissettim. 
          Bir anda elimden tuttu. Parmaklarını parmaklarıma kenetledi. 
          İlk defa el ele tutuşuyormuş gibi hissettim kendimi. Çok garip bir hissti, sanki bir kitabı unutmuşta tekrardan okur gibi bir etki bıraktı vücudumda. 
          
          Yüzüme baktı ve tepkilerimi ölçmek istermişçesine inceledi. Sonrasında o önden bense arkasında yürümeye başladık. 
          Şu anda yaşadığım bir rüya gibi geliyordu ve çok güzeldi. 
          
          Çarşıda öylece yürüyorduk. Benim yüzümde kocaman bir gülümseme vardı, Rüzgarın yüzünü göremediğim için ne yaptığını görmüyordum. Ama içimden birden tebessüm ettiğini söylüyordu. 
          
          Gittiğimiz yere baktığımda Rüzgarın beni bir kafeye getirdiğini gördüm ama fark ettiğim bişey vardı, adımları hızlanmıştı, neden acaba?
          
          Tam olarak ortada boş bir masa vardı ve o kadar boş yerin olmasına rağmen o beni oraya oturttu. Tam olarak neden? Rüzgarı bildiğim kadarıyla ön planda olmayı pek sevmezdi, bu onda ne kadar imkansız olsada. Kafeye girdiğimizden beri birkaç kızlar onu kesiyordu, ben görünmezdim galiba?!
          
          Rüzgar beni oturttu ama o hala ayakta duruyordu. Birkaç gözler bize döndü hatta, ortada kocaman bir adam durduğu için. 
          Sandalyenin yanlarından tuttu ve bana doğru eğildi, ardından ciddi bir yüz ifadesi ile "ben az lavaboya gidip geliyorum, kalkma burdan ama" dedi ve bir söz bile demememizin vermeden yanımdan gitti. 
          Noluyordu ya?
          ___
          
          Bölüm geç geleceği için tekrardan özür dilerim!❤️

kitap1ar

Ya çok teşekkür ederim❤️
Reply

ikosku

@ kitap1ar  yine mükemmel
Reply

kitap1ar

Teşekkür ederimm
Reply