kazumi-chan

Yaşıyor musun 

Birisi üzüntüden kahroldu, birisi aşkından ölümü buldu 

Gözlerim seni arar 
          Neredesin sevdiğim 
          Kim bilir kimlerlesin 
          Seni her gördüğümde tekrar aşık olurum 
          Dayanamam 
          Bir yıldız kadar parlak 
          Bir ay kadar soğuksun
          Herkesin içini ürpertirken 
          Benim içim sana baktıkça ısınır 
          O kara gözlerin kara delik gibi çeker beni kendine 
          Kaptırırım kendimi istemsizce 
          Şimdi yoksun ortalıkta 
          İncir ağacı çiçek açınca geleceğim dedin
          Ben ise bekledim 
          Sen ise gelmedin 
          Birgün gördüm başkası yanında 
          Sonra öğrendim ki 
          Aşkın mucizesi asla gerçek olmazmış 
          

Kalbime sapladığı bıçakla başkasını koruyormuş:)

Sanırım artık alttan almamam gerek 

İkimiz için bir mezar kazdım sevgilim ama o mezara tek başıma gireceğim 

-söz verdi olric 
          
          +ne sözü efendimiz
          
          -incir ağaçları çiçek açınca geleceğim dedi 
          
          +ama efendimiz 
          
          -biliyorum olric sus...
          
          Gidende biliyordu incir ağaçlarının çiçek açmadığını. "Gelmeyeceğim" demenin en soyut haliydi bu 

Bana birkez daha bu çağda ki sevginin yalan olduğunu öğrettiler hepsine teşekkür ederim...

Hayatımın aşkını buldum...

Selamun aleykun kardaş