θυμάμαι λέξεις

Αντιδραστική, δημιουργική, σαρκαστική, δυναμική, ειλικρίνεια ωμή, μια καρδιά παιδική, αστεία, όχι γελοία, με μια ψυχή ανάμεσα στο χάος και το κενό, ένα μυαλό γεμάτο ρεαλισμό, φλόγα, τσαγανό και ένα στόμα που στάζει ειρωνεία και κακία, αφού είμαι περιτριγυρισμένη από ανθρώπους χωρίς ουσία, που τους δέρνει η μαλακία. Είναι όλοι προσωρινοί, κανείς δεν θα μείνει για πολύ. Κάπου εδώ θα ήθελα να κάνω μια αναφορά στην μουσική, να την ευχαριστήσω που με κρατάει ακόμα ζωντανή. Βλέπεις, οι σκέψεις με σκοτώνουν, τους φόβους μου κάνουν μέσα μου να φυτρώνουν. Παραλίγο ερωτευμένη με τον πόνο, με γοητεύει η πτώση από τον θρόνο. Το πείσμα μου είναι μεγάλο, νομίζετε ότι είστε υπεράνω. Το ψέμα έχει καταντήσει η αγαπημένη σας ασχολία, μακάρι να είχα ανοσία. Κατηγορώ έντονα την κοινωνία, που έχει μετατρέψει τα παιδιά της σε άσπλαχνα θηρία. Υπακούτε τυφλά σε μια ιδέα, ειλικρινά λυπάμαι για την νεολαία. Και είμαι ξανά εδώ, μου φαίνεται λογικό, αφού κανείς δεν ξέρει να ακούει την σιωπή και οι λέξεις έχουν περισσότερη υπομονή. Ίσως τελικά η ζωή να μην είναι για μένα, στην τελική είμαι απλά ένα μικρό κορίτσι με τα βήματα χαμένα.

Α, και πρόστυχη.

Η παιδεία είναι σαν την στύση, όταν την έχεις φαίνεται.

Για αυτόν τον κόσμο κλώτσαγα την κοιλιά της μάνας μου;

Ό,τι και αν κάνεις, μην γίνεις ένα ακόμη τούβλο στον τοίχο.

Να είναι οι μέρες μας γαμάτες σαν τις τηγανιτές πατάτες.

The conversation has to be as good as the sex.

Mindfuck me. 

Update: you still ain't shit.

You told that joke twice.

Middle fingers up.

abcdefuckoff.

People suck.

Art.

Bad.