-

varmana bir adım da kalsa bazı yollardan dönmen gerekebilir

bu yüzsüz çağda, sen içimde duruyorsun büsbütün.

çatım uçmuş hâlâ penceremi soruyorsun.

at sokağa şu saksıyı
          direnmektir çiçeklenmek*

kartlarınız saklı, kapılarınız kapalı, yüzünüz yok.

koşar adım varmaya çalıştığın yerde beklenmiyormuşsun mesela, bu seni hiç üzmez mi?

başından beri inanarak yürüdüğüm yolda kaybolduğumu anladığımda yol kenarındaki çiçekleri toplamaya başladım.

hasretinin ağrısı gözlerimden okunur.

niye çattın kaşlarını?

sen eve dönüş yolunu uzatanlardansın.