poisoned soju

witam.
wypadałoby się na wstępie przedstawić ale jak na razie pozostanę anonimowa, tak jest czasami prościej.
co lubię (opcjonalnie- kocham najbardziej)?
lubię długie deszczowe wieczory, mocną, wwiercającą się w mózg muzykę  i czytanie książek.
lubię ludzi niewymagających ode mnie za wiele i cichych.
lubię wiosnę i bieganie na bosaka po trawie.
lubię ciepłą herbatę i przytulanie, gdyż jest mi wiecznie zimno.
lubię gotować a co za tym idzie lubię również jeść ale próbuje się od tego odzwyczaić. Jak na razie kompletnie bezskutecznie.
lubię język polski i koreański.
lubię pisać i stopniowo będę zapełniać wattpad'a moimi książkami.
lubię czytać wiersze.
lubię myśleć.
lubię pisać wszystko małą literą. może dlatego, że sama staram się być niezauważalna i nie sprawiać  problemów. wychodzi mi to średnio.

jestem zestawieniem wielu sprzeczności a rozmowa ze mną nie należy do rozmów łatwych i przyjemnych.

chciałabym...
nie popełniać tyle błędów w życiu.
zapomnieć o złych wydarzeniach.
nie brać wszystkiego śmiertelnie poważnie.
nie zakochiwać się tak mocno.
zetrzeć wszystkie skazy i blizny.
uciec daleko.



i jestem weronika, wiosen dokładnie 20, studentka filologii polskiej, bardzo mi miło.
mam nadzieje, że jestem dla Ciebie już mniej obca.

jeżeli ktoś, mimo wszystko, ma ochotę (co byłoby dosyć dziwne w sumie) porozmawiać ze mną to zapraszam. postaram się, żeby bolało jak najmniej hehs


_____________________________
"부딪힐 것 같으면 더 세게 밟아 인마
come on
그 어떤 가시밭길이라 도 뛰어가"
_____________________________