вεтϋℓ

•Bu Bir İntihar Notudur•
          Acıyorum. Ve bu acılar hiç son bulmuyor. Tanrım, sahi bir gün son bulur mu bu acılar?
          Umutlarım birer birer zehirleniyor, kafama giriyor onlarca kirli düşünceler. İstemeden, istemediğim birine dönüşüyorum. Ben bu muyum sahi? Baştan aşağı acılarla dolu, yüreği kırk yerinden kırılmış.. Ben bu olabilir miyim sahiden? İstemiyorum.. Böyle biri olmayı hiç ama hiç istemiyorum Tanrım! Daha ne görebilirim dedikten sonra beter şeyleri yaşamayı istemiyorum. Ölümü düşünmek istemiyorum. Bu yaşımda ölümü düşlemek istemiyorum... Dünya'da güzel bir yer ararken, buraları terk etmeyi düşünmek istemiyorum. Tanrım, bu kalbimi daha fazla acıyla sınama. Artık yapamayacak gibiyim, her an dayanamayıp vazgeçecek gibiyim. Çoğu kez ölümü düşledim, çoğu kez ölmeyi dilendim. Çoğu kez ölmeyi de denedim lakin öleceğim noktaya gelmeye cesaretim yetmedi. Ya yetseydi o zamanlar? Ya ölseydim? Beni affeder miydin Tanrım?
          Artık yapamıyorum, her an vazgeçecek gibiyim. Kurtulamıyorum, bunca acı içinde yapamıyorum. Kalbim acıyor, gözyaşlarım bile beni boğuyor. Kendimi bir hiçmiş gibi hissediyorum. Kimsenin sevmediği, bu Dünya'da yer edinemeyen biri olarak, yaşama devam etmek çok zor geliyor. Artık kendimi ölüme biraz daha yakın hissediyorum. Ölsem gitsem, bunca acıdan bende kurtulsam, yaşatanlar da kurtulsa diyorum. Sanki hiç olmasam herkes daha huzurlu olur sanıyorum. Yapamıyorum. Tanrım kollarını bana da açar mısın? Yanına gelsem bana da sarılır mısın? Aç kollarını Tanrım, ben geliyorum...  

Herkesin farklı korkuları vardır. Kimisi bunlardan kaçar, kimisi de üstüne gider. Ya da korkularının esiri olur, aynı benim gibi. Hayatta kaçamayacağın bazı şeyler vardır; Ne kadar korksan da seni bulacak olanlar... Ölüm gibi ya da karanlık. Çünkü gözlerini kapattığın an karanlık ordadır. Ve karanlıkta seni neyin beklediğini bilemezsin. Benim durumumda öyle işte. Bazen korkularının üstüne gitmek sandığın kadar iyi bir fikir değildir çünkü korkuların esiri olabilirsin. Ama benim gibi olmak istemiyorsan sana bir önerim var; "Sakın gözlerini kapatma!" 
          

Birinin seni anlamasını istiyorsun, 
          Ve karşına biri çıkıyor;
          Seni anlayamadığını görüyorsun. 
          Bırakalım istersen diyorsun, 
          Hayır diyor, bir yola çıktık... 
          Sonra sevdiğine tereddütsüz yaklaştığında, 
          Seni orada bırakıyor. 
          Çok zor geçti. 
          Ayı kan bürüdü, 
          Göğü lal bürüdü, 
          Beni sen bürüdü. 
          Geçti... 
          
          Geçmedi... 

Yine geliyor Eylül,
          Birer birer dökülürken sararmış yapraklar,
          Bir hüzün dolduruyor içimize. 
          Hep bir kaçmaca, koşuşturmaca telaşı sarıyor dört bir yanı.
          Dünya dönüyor, hayat devam ediyor, kuşlar yine uçuyor.
          İnsanlık yine yerlerde,kanıyor,
          Kah gülüyor kah ağlıyor kendine.
          Her şey sonsuz bir döngüye giriyor ve buna 'hayat' adı veriliyor,
           Herkes hayatı anlamaya çalışıyor, bunun adına da yaşamak deniyor. 
          Sonra her şey tekrar başlıyor işte...
          
          -Betül
          

Kitap yazıyorum okursan çok sevinirim şimdiden teşekkürler. 

～-♡

Gel birazcıkk yaa

Bakkala diye çıkıp sana gelesim var..

Hidra/2016;
          "Sırtım yere gelmedikçe döner gider değirmen!"
          
          Hidra/2017;
          "Artık dönmüyor bu değirmen!"
          
          

Betülaşkığğmmm