‏‎

mevlam kanat vermiş, uçamıyorsun 

nefesim kesik kesik füsun. gözlerim de yaşıyor gibi bakmıyormuş. titriyormuşum, titresem ben bilmez miyim füsun? ellerim soğukmuş, göz altlarım mor. böyle yaşanılmazmış. füsun, nasıl yaşıyorum görüyorsun değil mi? ruhumu mezarlıktan bir ağaca astım bu gece. acımı göğüs kafesime hapsetmiştim, geçen gecede göğüs kafesimin patladığına şahit oldum, her taraf kan revan. omuzlarımda tabutumu taşıyorum diye kendime acımasızmışım. görüyorsun değil mi füsun, delice etrafa püskürüp duruyorum, günün sonunda ölen tek bir kişi var. bilmiyorsun füsun, sandığın gibi değilim. sandığından daha bitik, sandığından daha acımasız oldum kendime. bitmeli füsun, artık devam edemiyorum ben, bitir füsun. bitsin.

aysel git başımdan ben sana göre değilim
            ölümüm birden olacak seziyorum
            hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
            aysel git başımdan istemiyorum
            
            benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
            dağıtır gecelerim sarışınlığını
            uykularımı uyusan nasıl korkarsın
            hiçbir dakikamı yaşayamazsın
            aysel git başımdan ben sana göre değilim
            benim için kirletme aydınlığını
            hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
            
            Islığımı denesen hemen düşürürsün
            gözlerim hızlandırır tenhalığını
            yanlış şehirlere götürür trenlerim
            ya ölmek ustalığını kazanırsın
            ya korku biriktirmek yetisini
            acılarım iyice bol gelir sana
            sevincim bir türlü tutmaz sevincini
            aysel git başımdan ben sana göre değilim
            ümitsizliğimi olsun anlasana
            hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
            
            sevindiğim anda sen üzülürsün
            sonbahar uğultusu duymamışsın ki
            içinden bir gemi kalkıp gitmemiş
            uzak yalnızlık limanlarına
            aykırı bir yolcuyum dünya geniş
            büyük bir kulak çınlıyor içimdeki
            çetrefil yolculuğum kesinleşmiş
            sakın başka bir şey getirme aklına
            aysel git başımdan ben sana göre değilim
            ölümüm birden olacak seziyorum
            hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
            aysel git başımdan seni seviyorum

Ben seni kırgın bakan güzel gözlerinden tanırım. Ben seni kahkaha atarken kanayan içinden tanırım. Ben seni gözyaşlarını silerken tanırım. Ben seni çığlıklarından, sessizliğinden tanırım. Ben seni güneşli bir günde değil, kara kışta tanırım. Ben seni kendine inancın bitmişken tanırım. Ben seni düştüğünde tanırım. Ben seni her anında tanırım çünkü kırgın gözlerini öpebilmek için, kanayan içinde çiçekler açtırabilmek için, kara kışta üşümeyesin diye, sessizliğinde sana ses olabilmek için, seni inandıra bilmek için. Ben seni hep tanırım cân'ım. Sen hep ruhumun derinliklerindesin. Kimse üzmesin, kırmasın güzel kalbini.

cânım.

*ruhuma üflenen o kıymetli nefessin sen.