çıkıp dizlerimde derman kalmayacak hale gelene kadar koşsam, pencereyi açıp sabaha kadar bağırsam, şeytanı bir çarşafla boğsam dünyaların derdine içim çıkana kadar ağlasam, babama doğru dönüp her şeyi kussam, annemin gözlerine uzun uzun baksam, hayatımın boğazında elleri olan herkesi yüzüne o tokadı bassam, belki. yani çok küçük ihtimal ama belki biraz geçer. bunları bilmem veya bunları bilmemiz çokta önemli değil. ve bunların hiçbirine gerek yok. sen bana bir kere sarılsan zaten ilk doğduğum gün ki gibi olurum. sen hep çok merhametliydin zaten, senin vicdansızlığın bir banaydı.