illegalhis

kendini ağırdan satan herkes yavşağın teki en ironik kısmı da bu

illegalhis

bir gün biter aşklar ve aşkla geçen zamanlar. O gittikten sonra kalakalırsın, nefesinin tükendiğini hissedersin ve bir bakmışsın ki yavaş yavaş ölüyorsun. Uğruna adadığın  zamanlar bir bir çöpe uğurlanıyor. Sen ise elinde kalan koca bir hiçle ölümü seyrediyorsun. Kalbin buruk, hikayen yarım kaldı, "bu kadar mıydı?" diye soruyorsun kendi kendine. Sonrasında yaşadıkların ve güzel anıların geliyor gözünün önüne bir film şeridi gibi, ölmek üzere olduğunu anlıyorsun ve korkuyorsun. Ama ölmekten değil onu son bir kere de olsa görememekten. Ölmek üzereyken son bir dilek hakkın olsa onun gözüne son kez bakmak isteyeceğini biliyorsun ama hayat sana ne bir dilek ne de zaman verir. Bir veda mektubuyla göçer gidersin dünyadan. Söz uçar ama yazı kalır, sevdiğine son sözünle değil son satırlarında veda ediyorsun. Tükendin, yıldın, yaralandın ve sonucunda da öldün ama öyle bir ölüm değil bu bedenen yaşıyorsun ama ruhen başka alemlerdesin.

illegalhis

Her biten aşktan sonra bu döngüyü yaşamak mı öldürür insanı? Her biten aşkın sonunda bir kadeh şarap eşliğinde mi seyredilmeli ufuklar? Sigarayı içerken göz yaşı akmaz mı insanın? Arkadan hafif bir müzik, elinde kadehin ve küllüğünde yanan bir sigara. Bu kadar basit mi gerçekten? Ayrılıktan söz etmiyorum, insanın yaşarken ölmesinden söz ediyorum.
• Reply