fiyu

25 Şubat 2024...

Merhaba 

beomgyu cok komık akdksmckxmkc

Bir ışık var,
          Aynı yerde dönüyor,
          Aynı yerde başlıyor,
          Aynı yerde sönüyor.
          
          Cesaretli kanatlar var artık.
          Labirentimizin sonunda yakılan fenerler,
          Çelişkilerden önce kırılan mor gözlükler.
          Aynanın bir ucunda ben var
          Bir ucunda ışığın kelebek kanatları.
          Birbirine bakıyor Tanrı'nın çocukları.
          Görüyor, seviyor, anlıyor ama en çok da seviyor.
          
          Işık çıktı kozasından.
          Dün yok, bugün belki, yarından ibaret umut.
          Bugüne cesaret veren çelişkinin acısından
          Soyundu ve arındı ışık.
          Döndü dolaştı, avareydi, deliydi
          Ama en çok da karanlığın eviydi.
          
          Işık döndü, dolaştı,
          Biraz senin beline biraz da benim.
          Yavaş yavaş yükseldi kanatları.
          Hem yolum oldu ışık hem de yolun sonundaki evim.
          Onunla delirmek ve dolaşmak adına karanlıktaki seyrim.
          
          Bir ışık var.
          Renkli kilimden evvel örülen bir ışık.
          İpleri elimizde, kanatları bizim sırtımızda.
          Uçmak için artık özgür olan ışık,
          Hem geçmişin göğsünde hem de yarınlarımızda.
          
          
          

Öyle acı bir haldeyim. Kimsem yok. Burada olmam yanlış. Orada olmam zor. Yine de aklıma senden başka kimse gelmiyor.
          
          "Seni acılara koydum ama onlar artık beni güldürüyor. Şiirlerim bitti."

tüm 2min ficlerinde seni görmem<3 söylemeden duramadım kb kdkcidsağwq

Nefes almak için geldiğim tek kişisin,
          Bir ağaç değil sığındığım
          Bir ev değil 
          Bir gölge değil...
          Sensin aydınlığım.
          
          Tik-tak! Tik-tak!
          Zamanımız yok.
          Kaçtım geldim, geri döneceğim maalesef.
          Bizde aşktan yana cümle çok.
          Tik-tak! Tik-tak!
          Söyleyip kaçacağım maalesef.
          İstediğimde gelemem ancak izlerim uzaktan.
          Uzaktan uzağa severiz bir müddet.
          
          Zaman doldu,
          Acı çok.
          Sevinçlerim sende kalsın.
          Bu saatten sonra bende işe yaramazlar.
          Sana olan hislerimi bir görsen,
          Öyle haşin, öyle yaramazlar!
          
          Dudak kenarlarım endişeden kanıyor,
          Kanasa da sev.
          Zamanımız yok.
          Affetme acıları.

Sanma ki duymuyorum seni,
          Sanma ki unuttum.
          Sanma adın aklımdan çıktı,
          Sanma varlığından uzağım.
          
          Bazen gideriz mecburiyetten,
          Geri dönmek zordur
          Yazmak, yaşamak zordur.
          Bazı hayatlar görünmezdir
          Körlere kolay gelir yalnızca o hayatı yaşamak.
          
          Yaşamak zor bir sanat,
          İcra ederken tutuldum kaldım.
          Yeniden açılırsam eğer
          Yeniden doğarsa sanat güneşim
          İlk sana geleceğim.
          
          İlk sana gülümseyip
          İlk seni öpeceğim.
          Yaşamak zor,
          Hele ki görünmez bir hayatta.
          Denemek istiyorum yine de.
          Sana ilk kez sarıldığım günü görebilmek için belki de.
          Ben bir yerlerde nefes almaya devam edeceğim.
          
          Ey bana bakan parlak yıldız!
          Yer yüzüne gelmeyi çıkar aklından.
          Bekle beni, gelene dek ben
          Sakın kurbanı olma acının ve hırsın.
          Sen ki benim çürümüş yaşam amacımda,
          İlk gülücüğüm, ilk ölücüğüm ve ilk dileğim olacaksın.
          

Rüzgarın yönü değişse diye bekliyorum,
          Beklerken izliyorum seni.
          Pırıl pırıl, ay gibi.
          Dünya'nın köşesine saklanmış küçük bir çocuğa,
          Yeryüzüne hapis, kaçak bir mazluma
          Yolunu gösteren ay gibi hem de.
          Ben buradayım ve daha yakın olmak için bekliyorum şimdi
          Zavallı Plüton gibiyim uzaya hapsolmuş,
          Kurtulmak için bekleyen Güneşi'ni.
          

nick-