Kendime yazdım ben bu hikayeleri. Kalbimden dökülen her kelime, ruhumun en mahrem sırrı. Başkasının okuması, başkasının anlaması için değil. Onlar, gizli bir bahçenin çiçekleri gibi; görülmese de kokusu içimde tütüyor, okunmasa da derinlerde yaşıyor. Ve eğer bir gün bu derin bağ kopacak, bu sayfalar sonsuza dek kapatılacaksa, bil ki bu benim seçimim olacak. İlk sayfayı yazan da bendim, son sayfayı çevirecek olan da.