Ah ! ne büyük tezat .hiç kalem ,kelama aşık olur mu? Ne kadarda imkansız. Biri mum ,biri alev. Biri yanıyor , biri yakıyor.
Sen gel bir de kaleme sor . Az mı gözyaşı akıttı sayfalara mürekkebe inat.Hele birde noktaya, sonların yalnızlığını.
Ey şimdi çekip giden onca mektup.Issız bir defterin yaprakları siyah beyaz fotoğraf bekler günlerce. Ne uzun bir yolculuktur bu. Kara tren bile geldi. Vagonların camlarındaki buharlaşmış nefeslerde saklı senin aşkın. Çabuk ol! Ölüm yakın ıssızlığa. Hala sarılabilmek için yalnızlığa .Bir vagon var.
Bak kalem ,kelamı çeyrek geçiyor .Yetişemedin mi?
Ah tabi sen zamanı unutalı uzun zaman oldu. Çok oldu sözlerin sözü virgülle kesileli.Şimdi pullara bakıp ağlasan neye yarar. Mürekkep yazmış mezar taşına kederi.
Gideli...
Üzülme be kalem . sen de bir şarkı yaz ama sözleri olmasın. Bu seferki sonu da sessizlik yazsın.
Kelama aşık kızdan selamlar...
Following
