*Umarım rahatsızlık vermiyorumdur, eğer kitabıma bir göz atabilirsiniz. Keyifli okumalar, beğenmeniz dileğiyle :)
Ellerinden kayıp gidenleri ezgilerine sığdırmak için çırpınmıştı kadın, ruhu zaten notalarla donatılmıştı. Öyle ki, gökte süzülen kuşlar ruhunu kıskanıp şakıyamazdı. Ezelden beri, ruhunun düşmanı sessizliğe savaş açmıştı, sonra malup düşüp düşmanına tutsak kalmıştı. Artık sessizliğe aşıktı, ezgilerini ruhundan acıyla arındırıp, sessizliğe tutsak kalmıştı. Ancak kendi güneşini aradığı bir günde, üstüne notalar yağdıran bir Bulut geçene dek...
***
"Ruhuma dokunduramadığım, yasak notalarım var benim."
"Yanılıyorsun... Özgür bırakıp ezgisinden kaçtığın, yasak notaların var senin. Varlığından haberdar olmadığına yasak da koyamazsın."
"Bulut, ben artık özgür bıraktıklarımı dinlemek istiyorum."
"O zaman ben çalarım, sen söylersin... Bilirsin, yasak notalarla aram iyidir benim."
