Çocukluğumu bir kitabın arasına sıkıştırdım yanımdan ayırmıyorum ama açmaya da korkuyorum. Sevgisizliğin, yalnızlığın,gözyaşların sayfalardan kopup yayılmasından korktuğum gibi...
Koskoca dünya: aç,sevgisiz,ailesiz çocukların oturduğu bir kaldırım taşı. Soğuk,umursamaz kimi yerleri kırık kimi yerleri paramparça
Çocukların sevgisinden istiyorum bende samimi art niyetsiz karşılıksız...
Following
