.

sadece bir kez yanılayım

güz yağmurlarıyla bir gün göçtün gittin

benim adım kinyas. gün ağarıyor, başım ağrıyor. ismimi kendime ben verdim. bitmeyen bir öfke ve bitmeyen bir mutsuzluğun ifadesi. bütün insanlara kızgınım yaşadıkları için. hayattan midem bulanıyor. ateşle oynarım. yeterince benzin ve karşımda oturan adamın iç cebindeki çakmakla dünyayı yakabilirim. 

gün doğmaya yakın ben yine konuyu senden açtım

sen nazlı bir çiçek, bir orman kuytusu

ay ışığına bezenmiş aşk

sevda büyüsü gibisin sen

kendine sor biraz
          nedir bu içindeki hiç bitmeyen ayaz
          ve kutu içerikleri. 

nazende sevdiğim yadıma düştün

o gün ki gördüm seni