ffnysbasbuga

Çoğu zaman insanlar tarafından yanlış anlaşılırım. Bu yıl daha büyüğü oldu. Ama ilk defa yanlış anlaşıldım diye çok mutlu oldum.

ffnysbasbuga

Arkadaşlık ilişkilerim pek iyi değildir. Sadece gülüp şakalaşırım onlarla. Dertlerimi paylaşmam. Zaten paylaşmaya da kalkışsam anlayacaklarını sanmıyorum. 
          Ama ilk defa bu yıl ben ağlarken yanıma bir kız geldi. Bana ilk defa biri "Ne oldu? Neden ağlıyorsun ?" Gibi sorular sordu.
          Bunu yapan birinin olduğunu gördüğümde ağlamama sebep olan şeyi unutmuştum. Ilk defa birinin bana gelip bunu sorması beni çok şaşırtmıştı. 
          Ona, her ne kadar anlatmak istemesem de, ağlamamın nedenini anlattım. 
          Bana çözüm yolu vermeye çalıştı. Sonra aramızdaki hüzünlü atmosferi kaldırmak için de güldürmeye çalıştı. Bunu yapması çok hoşuma gitmişti.  
          O an anlamıştım onunla çok iyi arkadaş olacağımı. 
          Şu an o kızla pek konuşmasam da konuştuğumuz an beni bir şekilde rahatlamayı başarıyor. 
          Arkadaşlık gerçekten çok değerli ve önemli bir şey. Ve bana bunu öğreten kızla tekrar karşılaşmak isterdim

ffnysbasbuga

Sevmek istemiyorum. 
          Kalbime söz geçirememekten nefret ediyorum. 
          Sevmek o kadar büyük bir hatadır ki. O duygunun seni bir kara deliğe sürüklediğini o deliğe girince anlıyorsun. 
          Anlaşılmak bu kadar mı zor?
          Ya da yalandan da olsa 'seni anlıyorum ' demek?