Aldım kalemi elime, saldım beyaz kâğıtlara. Kalem geldikçe dile, döküldü satırlara hece hece. Her hecesinden başka bir neşe. Her neşesinde saklı başka bir hüzün. Neşe ile sarmalanmış bir hüzün kovalar daima beyaz kâğıtlarımı. Hayatta zaten neşe ile sarmalanmış bembeyaz bir sayfa değil midir?
Following
Story by EDEBİYATIN DİBİ
Hayatlar Ve Öyküleri
Farklı farklı hayatların konu edinmeye çalıştığı masalsı bir yolculuk olması ümidiyle kaleme aldığım ve doğaç...