MOON- 26
“Beni yeterince korudun.” dedi kız sakince. “Bunca yıl beni koruyordun, şu an bile devam ediyorsun buna. Benim yüzümden tüm gücünü kaybettin.”
“Seni güvende tutmak daha önemliydi.”
“Belki de. Ama artık güvende değilim.”
Minerva McGonagall, Hermione Granger’ın yüzündeki yaraya baktı.
“Ne zaman iyileşecek?” diye sordu sakin bir sesle. Sanki gerçek meseleleri konuşmak için biraz zaman kazanmaya çalışıyor gibiydi.
“Kim olduğumu keşfedene kadar iyileşmeyecek.” dedi Hermione de kararlı bir sesle. “Tina’ya daha fazla koz vermeden önce kendimi keşfetmem gerekli. Ama…” Minerva’nın gözlerine baktı. “Sence zaman geldi mi?”
McGonagall mavi gözleriyle karşısındaki kızın yüzünü izledi sakince. “En azından savaş biter diye umuyordum.” dedi ağır ağır. “Şimdi her şey çok daha zor olacak. Göz önünde olmak zorunda olacaksın. Tina sahne arkasında kalmaz.”
Hermione sarı gözlerini kadından çekip tavana sabitledi. “İyi değildim. Sürekli bastırıldığım için, sürekli büyünün altında olduğum için bocalamaya başladım.” dedi sakince. “Bunu beni kurtarmak için yaptın ama şimdi her şey sarpa sarıyor.”
“Seninle ilk kez konuşuyoruz.” dedi McGonagall. “Tanıdığım Hermione’den farklı hissettiriyorsun.”
.
.
.
Pekala aslında böyle yazmayı düşünmemiştim ama yazmayı bitirdiğimde elimde az önce bir kesitini okuduğunuz sahne vardı. Belki de böyle ilerlemeliyizdir. Şimdilik bunu sizinle paylaşacağım. Belki sonra değişir, belki de böyle kalır.
