disftruto
sen bana acıyor mu diye soran ilk kişisin
disftruto
disftruto
hiçbir şey üzemedi beni senin sırtın gibi
disftruto
sevmeyi marifet sanıyoruz
disftruto
bir tımarhanenin en aklı başında delisi
th3trs
"Ey şaraptaki görünmez ruh, adın yoksa eğer, sana şeytan desinler"
disftruto
“her şeyden uzaklaştığımı hissediyorum.” dedi. “ne gibi?” diye sorduğumda gülümsedi boşluğa doğru. “bilmem. güzel şeylerden, denizlerden, hayvanlardan, doğadan, ağaçlardan, çimenlerden… iyi gelebilecek ne varsa her şeyden uzaklaşıyorum.
disftruto
sevildiğimi hissettiğim her an… öyle bir uzaklaşıyorum ki. ne izim kalıyor, ne tozum. ben, benden uzaklaşıyorum. bunun sonu nereye gidiyor? nereye kadar sürükleneceğim bu yalnız okyanusta?”
disftruto
bu kadar mı nefret ediyorum kendimden? neyin, kimin cezasını kesiyorum kendime? kimin suçunun ceremesini çektiriyorum? niye olmuyor? neden bu siktiğimin kalbi atmıyor theo? neden ısınmıyor orası?
disftruto
çiçekler küsmüşler bana
disftruto
bir inançla başlıyorsun her şeye. karşındaki duvar bile olsa o duvarı yıkabileceğine öyle eminsin. sonra bir bakmışsın, inandığın yerden kırılmış, bir de o duvarın yarattığı enkazın altında kalmışsın. inandığın her şey nefretin olmuş.
disftruto
seni bir enkaza dönüştürüyorum.
sigaradanhallice
zamanın eskitemediği acılarıyla bütünleşen adamın yara içinde kalmış ellerinde tuttuğu sigaranın kulu uzadı, kaburga kemiğinden kırıldı ve yere devrildi. bekledi, bekledi, bekledi.
