Zeynep

Kabuk bağlamış yaralar illa ki bir gün kanarlar,,

Kaç gündür nerdesin?
          Benden çok öndesin
          Dur, gitme ne olur, geri döner misin?

Beni bir kavanoza aldın ve sonra, kavanozu yere atıp parçaladın

.

Büyüsen de, gitsen de

Hayallerimde sen yoktun, hayallerimin ta kendisiydin

Karşılaşamayacağımız o sokaklar

Kapıdan çıkıp gidince hemen unutuluyorum. Bir de benimle uğraşacak vakitleri yok. Çünkü uğraşmaya değmiyorum. Ben de darıldım onlara işte.  Yolda, onlardan birini görünce, sıkılarak gülümsüyorum. İçimden geçenleri saklamak istiyorum. Onların içlerinden ne geçtiğini anlayamıyorum; yüzlerinden belli olmaz ki duyguları. Bu nedenle, yüzlerini görmek içime sıkıntı veriyor. Sıkıntıma onlar sebep oldu sanki. Hepsi sanki bir şey olmamış gibi yürüyor yolda. Karşıdan karşıya emin adımlarla geçiyorlar. Günlük yaşayışlarını sürdürüyorlar. Galiba yalnız ben yoruldum. Ve bu yorgunlukla yaşamak zorundayım.

Kırılmadığına herkesi ikna etmişsin, kalbin hariç

Ayna.