-

vay işsiz 

ben aşk adamıyım. sen de aşkımdan anlamayan adamın aşkısın.

Boynunun yüreğinde biten gülistandan öpesim geliyor hissettirmeden.

Ellerim titrer, kim bu ben? kim bu susan?

Uykusuzluk benim, bilmek istiyosan buyur.

Beni hapseden ruhum firarda.

Sanki dokunulmazdı çocukken, ağlamak.

Sanarsın kötülükler açık büfe self servis.

Mesela ben çok gülerdim, çok konuşur, saatlerce aynı konudan bahsedebilirdim. Ama bir şeyler oldu sonra, gerçi bir şeyler hep oluyordu ama ben geç farkettim işte. 

Biliyorum bir gün dayanamayacak küçük kalbim, arkamı dönüp inandığım ve güvendiğim her şeye veda edeceğim.