Herkese yanlış, bir sana doğru kişi oldum. İlk kez âşık, gerçekten âşık olduğumu iliklerime kadar hissettim. Yeri geldi, yokluğunda üzülmemek için nefret etmeye çalıştım; olmadı. Aşkım her zaman ağır bastı, terazi kırıldı. Ne kadar yazı yazarsam yazayım, hiçbir şey anlatmıyor hissettiklerimi. Bir tek sen anlardın benim derdimi; şimdi de sen yoksun. Hep sevgiyle doldururdum zihnimi, şimdi ise bir fotoğraf parçasındaki kadına veriyorum sevgimi.
Bazı şarkılar çaldı, susturamadım. Tekrar tekrar okudum mesajlarımızı, tebessüm etmeden duramadım. Eski anıları düşledim, özlemeden yapamadım.
Bir yazı yazsam, cümlem ilk sen olursun. Bir şiire başlasam, ilhamım sen olursun. Ben sana ilk görüşte değil, her görüşte âşık olduğumu anladım. İlk başta arkadaşız sanmıştım; nereden bilebilirdim ilkim ve sonum olacağını?
