YENİ HAYAT VE ABİLERİM 33. BÖLÜM ALINTI
"Geldim."
Uzun zaman olmuştu.
Bir başkasının sesini duymayalı.
Şimdi ise bir nefes boyu arkamdaydı o ses.
Zihnim uzun bir süredir durgun dalgalar gibiydi. Hayır, koca bir boşluktan ibaretti. Zaman yoktu, hisler yoktu, açlık yoktu. Sadece hiçlik vardı. Şimdi ise bir ses, ışığı az da olsa görmemi sağlamıştı. Lakin arkama dönemiyordum. Korkuyordum. Bir hayal olmasından. Benimle konuşup en ummadığım anda gitmesinden delicesine korkuyordum.
"Arkana dön, Küçük."