-_-

bi dk sen nie beni takip etmiyosun en yakın arkadas diye bagrımıza bastık pühhh yazıklar olsunnn sanaaa

Bir kişiden alıp aynısını geçirdiğim ödevler 98 aldım bi daha bu notu göremeyeceğim  :/

pp'en neden bu kadar güzel

Pp müqqq

Burayı çok özlemişim yazıp arşive attığım hikayeleri okudukça duygulandım. Mesaj kutuma bakınca beni hüzünlendirdi. Eskiden konuştuğum kişileri gördüm falan. Minik bir duygu seli yaşıyorum. Neyse TAEKOOK Forever diyip gideyim bari eheheh. 

Sanırım iki yıl kadar aradan sonra cth fanfic okudum. Bu beni duygulandırdı. Çünkü her ne kadar Calum'a ilgim devam etse de eskisi kadar grupla ilgilenmiyordum. Özellikle sınav yılımda hiç umursamadım o dört tatlı şeyi. Bunu nasıl başardım bilmiyorum. Şimdi istesem de aynı şeyi hissederek yeni şarkılarına odaklanamıyorum. Aklım hep eskilerde kalıyor. Belki de hafızamda her şeyi silip yeniden başlamalıyımdır. Ama ben onları tanıdığım günü unutamam. 

Tek bir hikayem hariç diğer hepsini askıya alıyorum birkaç bölüm yazmadan tekrar yayınlamayı düşünmüyorum sebebi sadece kafam fazla dolu ...

Istediğim tek şey o lanet olası hood 96 yazısını telefonumun arkasında görmekti .

En iyi arkadaşımın çalınmasından nefret ediyorum. Sadece onu diğerlerinden kıskanıyorum. Ama o yanımda değil. Neden hep küçük kalamıyoruz ki... O zaman her şey daha basit. Ve ben sadece onu benden almalarını istemiyorum. 
          
          Ve benim için o -Forever-

Eski hesabıma yeniden ulaştım mutluluk budur