Wattpad yasaklanmadan evvel Pezkovşehir Hİkâyeleri'nin ikinci öyküsünü bitirmiştim. Yine dört bölümden oluşan on bin kelimelik bir öyküydü. Gel gör ki bilgisayarım arızalandı ve ne yaptıysam giden öyküyü geri getiremedim maalesef. O yüzden kederle çektim gittim bu diyardan ve sonra da malum burası yasaklandı. Buraya, acaba açılmış mıdır diye girdim, ana açılmış! VPN kullanan biri değilim. Nasıl mutlu oldum. Ama sosyal medya platformlarında ya da haber sitelerine baktım, buranın açıldığına dair bir haber yok. Nasıl girebiliyorum hiç bilmiyorum. Neyse efendim.
Malum hikayemi yayınlamak için Pezkovşehir Hikayelerini taslağa almıştım. Orada unutmuşum, hemen yayınladım tekrardan. Ama maalesef garp cephesinden yeni bir haber yok. Kebuûterhatunlu Refîkler'in ikinci kitabı neredeyse bitmesine rağmen çok çok uzun zamandır devamını getirmekten acizim. Bunda yoğun iş hayatımın payı çok büyük. Öyle yoruluyorum ki kalkıp iki cümle karalayacak takatim kalmıyor. YIlbaşından önce bir an olsun vakit yarattım ama anca var olan bölümleri okumak, düzenlemek ve planların incelenip güncellenmesi ile geçti. Bit tuğla koyacak vakit kalmadan boş günlerimin sonuna geldim. Şu an elde var sıfır. Hoş, şu an kurgu sanıyorum elli bin sözcüğü geçti. Ancak bitirmeden yayınlamak gibi bir arzum hiç olmadı.
Sizler nasılsınız, iyi misiniz? İnşallah her şey gönlünüzce olur. Çok çok özlemişim burayı.
Not: Bir sosyal medya platformunun DM'sinin olmaması bir bana mı çok tuhaf geliyor?