ay parçası

Beni bu duruma düşürmüşken seni nasıl affedebilirim söyler misin bana? Her şeyin bu hale gelmesine sen sebep oldun ve bunu hala farkında bile değilsin. Geleceğimiz,  geçmişimizi mahvoldu;bitirdin bizi, bittik, bittim. Şu an sinirden deliriyorsundur tahmin edebiliyorum. Ama asıl sinirli olan benim. Hem tüm eziyeti çekiyorum hem de senin hasretini....

0554 161 9233

Bir gün gelip saçma sapan bir sağlık yazılısının hayatımı bu kadar değiştireceğini söyleseler asla inanmazdım. 29 Aralık 2015. İki inatçı insanın, birbirini tanımadan aynı şeyi savunup üstüne bunun yanlış olması da kaderin bir oyunuydu belki de... Bana çok fazla şey kattın. Beraber büyüdük,  beraber hayatın gerçekleriyle yüzleştik. Bu hayattaki birbirini anlamadığı halde birbirini en iyi anlayan iki insan olduk. Normal bir durumu bizden beklemek doğru olmazdı zaten:)) Hayat senin karşına ne çıkarırsa çıkarsın hep dimdik durmaya devam et. Sen,sen olduğun sürece her zaman,  her şeyden daha güçlü olacaksın. Bir bakmışsın ki şu an sana en imkansız gelen şey kısa bir süre sonra sadece bir adım ötende. Güzel bir gelecek seni, bunların haberini alıp mutlu olmak ise beni bekliyor. Özellikle birini...Dilerim ki hayatında her şey gönlünce olur. Yolun açık olsun. Unutma , senden ne kadar uzakta olursa olsun en karanlık geceyi bile aydınlatacak bir Ayparçası hep vardır...

Ay Parçam, can parçam. Hayatımın en güzel parçası. Defalarca yazdım, sildim, içimdeki her şeyi eksiksiz yazabilmek için çok uğraştım, bunun mümkün olmadığını anladığım için de sana bu yazıyı yollamaya karar verdim. Gene böyle bir aralık ayında sağlık yazılısı sonrasında ceketimi almak yerine o soğuk havada bahçeye indim. Defalarca konuşmuşuzdur bunu biz. Hep de aynı soruyu sorarsın bana. "Niye almaya çıkmadın ki ceketini?" Benim cevabım da hep "Bilmiyorum valla içimden bir ses aşağı inmem gerektiğini söyledi." olur. "İyi ki o sesi dinlemişsin." diye devam ederdi sohbetimiz. Ben artık sebebini biliyorum. Hiçbir ceket, benim içimi senin ısıttığın kadar ısıtamayacağı için almadım. Biz, birbirini tanımadan aynı yanlış fikri ucunda ölüm varmışcasına savunmuş iki insanız. Ben, bugün olsa gene seninle yanlış fikirleri, sonuna kadar savunurum. Yeter ki sen ol işin içinde, her şey hallolur bir şekilde. Ben senin ilk gülümseyişini sevdim, "Bu kadar gülümseyen insan ya cidden çok neşelidir ya da bugüne kadar o kadar çok üzülmüştür ki artık başına gelen şeyleri gülünecek kadar komik buluyordur." dediğimde gözlerin dolmuş bir şekilde bana bakıp gülümsemeni sevdim. Benim gözüme ilk uzun uzun baktığın zaman ne zamandı biliyor musun? Sen bunu bilmezsin çünkü hiç anlatmadım bunu sana. "Bana özel bir hitap şeklin olsa ne olurdu bu?" diye sormuştun. Ve bana ilk kez o zaman "Kalbimin Fatih'i" demiştin. Sana ilk kez o zaman "Ay Parçam" dediğimde şok olmuştun. Bana sadece annem öyle hitap eder dedikten sonra şokunun yerini tarifsiz bir mutluluk aldı. İşte ilk o zaman bana sevgi dolu baktığını derinden hissettim.

Birkaç tatsız olay girdi sonra aramıza, senle aramdaki bağların kopacağını sanmıştım o tatsız olaylar yüzünden. Anlaşılan o ki çok yanlış düşünmüşüm :) Çünkü aramızdaki bağ, bu olayların ardından daha da güçlendi. Seni ilk kez bu tatsız olaylardan sonra öptüm. Dün gibi hatırlıyorum o ilk "an"ı. Ömrüm boyunca da unutmayacağım. Her şey çok güzel giderken bir de bunun üstüne tuzu biberi diyebileceğimiz İzmir gezisi oldu. Otobüste sarılıp uyurken sana yer bırakmadığım için tekrar özür dilerim  Sahildeki o yürüyüşümüzde yukarıya bakarken bana "Fatih gök yüzüne bak ne kadar güzel." demiştin. Ben de senin yüzüne bakmaya devam edip "Bakıyorum zaten." demiştim. Bazen ruhuma, bazen de yürüdüğüm yollara karanlık bastırdı ama ben hiçbir zaman karanlıkta kalmadım. En karanlık gecemi aydınlatan Ay Parçam oldun sen her zaman. Her zorlukta tutunduk birbirimize. Kimi zaman dost, kimi zaman yoldaş, kimi zaman sevgili olduk. Bana verdiğin desteği kelimelere dökmem hiçbir şekilde mümkün değil. Senin güvenini nasıl kazanırım, gerçekten hiçbir yolu yok mu bilmiyorum. Senin bilmediğin bir yolu var mıdır yok mudur onu da bilmiyorum. Ama bildiğim şeyler var. En iyi bildiğim şey ise şu; biz birbirimizi hiç unutmayacağız. Birbirimizi sevdiğimiz gibi bir daha hiç kimseyi sevmeyeceğiz. Belki daha çok, belki daha az... Ama asla böyle değil. Ne yaparsam yapayım kalbimin bir parçası her zaman sende olacak. Sen benim her zaman için Ay Parçam olacaksın. Kuru bir teşekkür hiçbir şeye yetmez ama bana yaşattığın her şey için sana çok teşekkür ederim. Yusuf Kalkavan bana çok şey kattı. Sen, bunların içinde en güzeli, en özelisin. Seni hiç unutmayacağım. Şimdi o güzel göz yaşlarını sil :) Yüzünden, beni sana aşık eden o muhteşem gülümsemen hiç eksik olmasın. Seni tanımak, seni koklamak, seni öpmek, seni sarmak benim için tarifsiz derecede güzeldi. Doğum günün kutlu olsun. Nice mutlu senelere Ay Parçası.