awakerd

gamzeli sular yürürdü dünyaya, kirpiğin kaşına her değdiğinde.

awakerd

yaşamak kadar buğulu bir camdan seslenmeyi denedim. “sil şu gözlerimin hizasını ötelerden!” soluğum yetmez bazı şeylere, yetmeyecek de. ama bil istedim. göz, kalbin aynası olmasa bile anlatır bazı şeyleri çünkü. ve sil ki göresin bu yaşamı. sonra anlat güle sevdayı bir bir, bülbülün başını okşa ve sen de şakı. sana gizli kalmaktır benim tanımım. hiçbir sesin dokunduğu şiir ben değilim. hiçbir pencerenin baktığı manzara ben olmadım. ve hiçbir mürekkep benim için dökülmedi kağıda, parmaklarıma. böylesine saklandım, ölesiye sakladım bedenimi. ifadesi gücüme giden yüzümü. ne var ki ellerim isyankâr oldu. bilek gücüm yaşamımı devirdi. kendine yenildi. soluğum yetmez bazı şeylere, yetmeyecek de. ama bil istedim. İçimdeki saflığı denizle kıyasladım, affet. gözlerimi denize çevirdim. kalbimi oradan gör istedim. bu yaşam buğuludur ve yüzüme süzülür. ama beni bulmak mümkün değil. sen ötelerden duymazsın sesimi. beni bilmek sana yaşamak değil.

sigaradanhallice

awakerd

işte bu bana yeterlidir. 
            @sigaradanhallice  
Reply

sigaradanhallice

"gel sığın göğsüme, en güzel köşesinde adın yazıyor."
Reply

awakerd

yalnız kaldığım aydınlık bana zaten karanlıktır. @sigaradanhallice  
Reply