-

aşk bitti

kaybolsun

toprak olsun

sevgi emekmiş, emek ise vazgeçmeyecek kadar ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş..

beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım..

ölürcesine isteyen beklemez, sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi

çünkü bazen vedalaşmaya kıyamadıklarımız sarılamayacak kadar uzakta olabilirler

canımızı acıtan şeylerle vedalaşmamız gerekir

bazen bir kolye bazense bir fotoğraf 

gözüm yollarda kaldı..

unuturum sanmıştım güzelim

böyle bırakılmaz ki

kendimi kazanmayı seçtim :)

sonra artık öyle bi gün geldi ki ya onu kaybedecektim ya kendimi

ben gündüm o geceydi

gidememeyi de bana soracaklar

gelmemeyi sen anlatacaksın

bizi bizden başka kimse bilmeyecek 

ve zaman iyileşmeye değil değişmeye yol açar sadece

seni çok özledim 

şimdi hayatımızın dönüm noktası, yine yan yanayız. belki de bu şehirdeki son günlerimiz, hatta belki seneye bugün doğum gününü Eskişehir’de sahil kenarında kutlayacağız. sen, ben, sevgililerimiz(), kadehlerimiz dopdolu tabii ki de. bu günleri seninle geçirmek çok güzel, eğer şuanda sen yanımda olmasaydın ben bu lise bittikten sonra “lise hayatı yaşadım” demezdim, eksik kalırdı bir yanım hep. hatta sen olmasan çoktan dershaneyi bile bırakmıştım, hatta biraz geçmişe gidersek sanırım birbirimiz olmasa çoktan kafamıza sıkmıştık ya da ben burak’a kaçmıştım(!)
            beray, gerçekten tüm içtenliğimle söylüyorum ki iyi ki seni tanımışım lan kaşar, seni çooookkk ama çooookkk seviyorum iyi ki hayatıma girdin, iyi ki varsın canımın en içi, canım annem, doğum günün kutlu olsun inşallah her doğum gününü birlikte, aramız iyi (!) olarak geçiririz. seni çok seviyorum güzelliğim, nice mutlu senelere inşallah.

küçükken kimi yastığına sarılır ağlardı, kimi en sevdiği oyuncak bebeğine, vip olanlar da var tabii.. kimi de annesine babasına sarılır ağlardı. seni de beni de ağlatan hep onlar olurdu zaten. ben tabii erkek düşkünlüğümden bir eyüp diye ağlar bir nasip diye ağlardım, herkes ailesine anlatırdı, “anne ben aşık oldum!” diye, ben de gelir sana anlatırım, “kanka ben aşık oldum!” diye. o gün para almayını unuturum, diğer unutanlar annesini ararlar, yemek getirir misin diye, ben daha acıktım demeden sen ağzıma tepersin “bak annem bugün bize ne koydu!” diye. (umarım sarma koymuştur.)
            o gün sınava çalışamadı diye oturur ağlar kimileri, ben sınavda yapamıyorum diye sızlanırken yanımdan bir ses “kağıtları değiştirelim, cevapları vericem sana”
            biz seninle diyoruz ya hani dalgasına “beray benim annem” diye ben bunu dalgasına demediğimi farkettim, sen bana anne, baba yokluğu aratmadın hiç bir zaman. sen varken başka bir arkadaşıma bile ihtiyacım yoktu. sen bana tek olarak hep yettin, hep birbirimizi seninle tamamladık. 
            hıdır hoca diyor ya “hiç mi kopmadınız?” 
            hocam kopartmaya çalışanlar çok oldu, milyon trilyon kere kavgalar ettik fakat kopamadık, kopmadık. 
            (maşallah)