angel-snow

gönül yorgun olduğu zaman, 
          ter gözden akar...

bu gün azıcık istanbullu oldum

öfa gecesi bu gece
          uyku yok bana. 
          bol bol hayal kuracağım ben. 
          biraz yosunumsu bir da özgürümtrak.

bir gün gelir de unuturmuş insan;
          en sevdiği anıları bile...
          bari Sen her gece,
          yorgun sesi ile saat
          onikiyi vurduğu zaman, 
          beni unutma...

Bu gece bir sefer daha çaldım hiçlik kapısını...

bu gün olduğum yaşın yarın değişecek olması gerçekten tuhaf. 
          Halbuki ben dünüm ile bu günümün arasında ki farkı göremiyorum halen. 

ne kadar da tuhafsın be hayat
          
          her şeyim oldu dediğimde
          kayıplara karışanlar
          ve 
          hersey bitti dediğimde
          hiçlikten doğanlar 
          
          ile dolup taşıyorsun...

sessizliğim kimsesizliğimden değil konuşmak istemediğim den. Eğer ben istersem dünya susar beni duyarsınız sadece. 

yeni bir hafta sonu başlangıcında kendimi ve çevremi yenilemiş olmak gibisi yok

Gözlerimin gördüğünü kalbim hissetmedikten sonra olanların ne önemi var