veiaeonia

seni korumak için karşı durdum tüm bunlara. dünyayı senden geçirerek sevdim. geri çekilmem yakışmazdı seni sevmeme.

_apricitas_

@vakerai gökkuşağının altından geçen çocukların şımarıklığıydı, kâküllerini her araladığımda gövdemdeki ürperti 
Reply

veiaeonia

bir gülüşünle çıkıp caddeleri dolduracağım.
Reply

veiaeonia

yaşamak bir can sıkıntısı mıdır ömür hanım?

veiaeonia

@_apricitas_  ziyanı yok, sen bana birazdan kadar yakınsın 
Reply

_apricitas_

@vakerai birazdan kadar yakın olamazsa bile, elbet bir gün küçüğüm  
Reply

veiaeonia

buraya umutlu günler koydum. şimdilik uzak gibi görünüyor, ama kim bilir, birazdan uzanıp dokunursun.
Reply

veiaeonia

bir gün, "benim için şiir yazdın mı hiç" demiştin. göstermiştim, "şu heves sensin, şu incinmiş gurur sen, şu utangaç aşk, şu posta caddesi'ndeki daktilo sesi, çocukların okul dönüşü sevinci sen." kuşkuyla bakmıştın yüzüme. kirpiklerim içime dökülüvermişti. susarak büyümüş iki çocuktuk biz, kendisini sevmeyi bilmeyen. yanımızda birisi olmadan sevincimizden utanırdık. kaç hayat evimizde bizden çok soluk aldı. sonra harfler girdi yoksulluğumuza. sonra dünyanın bütün mazlumları. elimde başkalarının rüyası, bir var oluş acısıydım önünde. yazmaya, okumaya ayırdığım zamanlar senin de zamanlarındı. "tenha gezen evliyam" dedim. "ben gittim harf harf dağıldım / sen tamamladın cümlemi."

_apricitas_

@vakerai  ah sen ve Şükrü Erbaş... mahvettiniz beni 
Reply

veiaeonia

ipi kopmuş bir boncuğum senden sonra.
Reply